شايد تاكنون احساس كردهايد كه در اولين ملاقات با شخص ديگري احساس خوبي نسبت به او داريد در حاليكه قبلا هيچ آشنايي با او نداشتهايد. ما معمولا اين احساس را به حدس و گمان خود نسبت ميدهيم ولي معمولا اين درك ناخودآگاه ما از زبان بدن اوست كه اين احساس را به وجود ميآورد. ممكن است كلام فرد مقابل با رفتار و حركات او هماهنگي كامل داشته باشد و اين ذهن ماست كه اين هماهنگي را درك كرده و زبان بدن او را ميشنود. اگر آنچه طرف مقابل ميگويد با آنچه در چهره و حركات او مشهود است متناقض باشد، ذهن ما تقريبا هميشه زبان بدن او را ميپذيرد و به صداقت كلام او شك ميكند. به عنوان مثال هر گاه فروشندهاي به دروغ از كيفيت كالاي خود با آب و تاب تعريف ميكند اما حركات بدن او چيزهاي ديگري ميگويند مثلا او از نگاه مستقيم به چشمان شما ضمن صحبتهاي خود ميگريزد، دائما اين پا و آن پا ميشود و چشمان او تا حدي ريز شده است، اينها همه زبان بدن اوست كه با شما سخن ميگويد و اينها حركاتي است كه معمولا وقتي حقيقت را نميگوييم، انجام ميدهيم.
زبان بدن ارادي يا غيرارادي
زبان بدن و يا حركات بدن ما به دو بخش ارادي و غيرارادي تقسيم ميشوند،آندسته از حركات بدن كه ارادي انجام ميشود شامل حركات و ژستهايي است كه افراد به صورت ارادي يا نيمه ارادي به خود ميگيرند؛ مانند لبخند زدن،حركت دادن دستها در حين صحبت كردن براي تفهيم بهتر مطلب به مخاطبان. اين گروه از حركات معمولا در ارتباطهاي غيركلامي و بيصدا در بين افراد جامعه به كار ميروند. قرار دادن نوك انگشت اشاره بر نوك بيني كه به معني دعوت شنونده به سكوت است و يا حركاتي كه افراد ناشنوا براي ارتباط با يكديگر استفاده ميكنند،نوعي زبان بدن ارادي است و اين افراد با حركات بدن خود با يكديگر گفتگو ميكنند. حركات بدن غيرارادي، شامل آن دسته از حركاتي است كه انسانها به شكل ناخودآگاه در ارتباط با يكديگر به كار ميبرند؛ حالتهاي مختلف چهره در اين گروه قرار ميگيرند. توانايي درك اين گروه از حركات اين فرصت را در اختيار ما قرار ميدهد كه افكار و احساسات طرف مقابل را در يك ارتباط رو در رو درك كنيم. به عنوان نمونه، اگر كسي ضمن صحبت كردن از نگاه مستقيم به چشمان ما ميگريزد شايد نشاندهنده فقدان اعتماد به نفس او و يا اضطراب و نگراني او در اين ارتباط است.
منشاء زبان بدنحركات بدن (زبان بدن) ممكن است ادامه ارتباطي باشد كه نياكان ما بدون دانستن زبان گفتاري و تنها با حركات بدن ب هم برقرار ميكردند؛ و در طول نسلها به ما به ارث رسيده است. جالب است به اين نكته توجه كنيد كه بسياري از حيوانات اهلي و خانگي زبان بدن آدمي چه ارادي و چه غيرارادي را درك ميكنند و حتي ميتوان فهميدن زبان بدن انسان را به حيوانات آموخت. زبان بدن تركيبي از ژنتيك و محيط است. كودكان نابينا ميخندند و لبخند ميزنند حتي اگر هيچگاه لبخند را نديده باشند. بسياري از عناصر اصلي زبان بدن ب ن فرهنگهاي مختلف مشتركند بنابراين بايد اين رفتارها غريزي باشند مانند حركات سر به معناي (بله يا خير.)
( حرکات پا )
تكان دادن پاها: وقتی فردی طوری نشسته كه یك پا را روی پـای دیـگر انـداخته و یك پا را در هوا تكان می دهد پیام این است: من حوصله ام سـر رفته. حـركات نـشـانـگر گـریز است اگرچه بدن فرد ساكن و بدون حركت می باشد. انداختن پاها روی هم در ناحیه زانو: این حالت متداول بطور یـكسان در مردان و زنان رایج می باشد. مفهومش این است كه: من بـسـیار آسـوده خاطر هستم. قوزك پا روی زانو: این معمولا عملی مردانه می باشد. میگوید: من قاطعانه از حقوقم دفاع می كنـم اما بـا آرامـش هسـتم. این همان ژست اصیل "پا روی پا اندازی كابویی" است. انداختن پا روی هم در ناحیه قوزك: این ژسـت در مـردها بیش از زن ها مورد استفاده قرار می گیرد. می گوید: "من مودبانه در آرامش هستم." به هم پیچیدن پاها: این ژست در خانمها رایج می باشد. زن پاهایش را به هم می پیچانـد طوری كه یك پایش را به پشت قوزك پای دیگرش قلاب میكند. مردها انجام دادن این كار را دشوار می پندارند. بـه هم فشردگی این حالت برداشت " در آغوشگیری" و نوعی تمایل جنسی را در ذهن تداعی می سازد. قفل كردن پاها: این نیز نمونه ای از ژست زنانه میباشد. او در حالی كه ایستاده یك پا را به پشت پای دیگر قفل می كند. این عمل معمولا به مفهوم آن است كه فرد عصبی و ناراحت می باشد.
راست قامت ایستادن: حالت ایستادن افراشته میگوید شما انسان با اعتماد به نفس، صادق و موفقی هستید. حتـی اگـر كـوتـاه قـد باشید، گرفتن یك ژست مطمئن و بی پروا شما را پر ابهت نشان خواهد داد. گامهای كوتاه-بلند: استفاده از تمام طول پا در هنگام راه رفتن، گامهای بلند برداشتن و كمر را راست و سر را بالا نگاه داشتن بیانگر یك حالت مطمئن و با صراحت می باشد. برعكس گام های ریز و با شانه های قوز كرده فرد را ترسو و آسیب پذیر مینماید.
زبان بدن ارادي يا غيرارادي
زبان بدن و يا حركات بدن ما به دو بخش ارادي و غيرارادي تقسيم ميشوند،آندسته از حركات بدن كه ارادي انجام ميشود شامل حركات و ژستهايي است كه افراد به صورت ارادي يا نيمه ارادي به خود ميگيرند؛ مانند لبخند زدن،حركت دادن دستها در حين صحبت كردن براي تفهيم بهتر مطلب به مخاطبان. اين گروه از حركات معمولا در ارتباطهاي غيركلامي و بيصدا در بين افراد جامعه به كار ميروند. قرار دادن نوك انگشت اشاره بر نوك بيني كه به معني دعوت شنونده به سكوت است و يا حركاتي كه افراد ناشنوا براي ارتباط با يكديگر استفاده ميكنند،نوعي زبان بدن ارادي است و اين افراد با حركات بدن خود با يكديگر گفتگو ميكنند. حركات بدن غيرارادي، شامل آن دسته از حركاتي است كه انسانها به شكل ناخودآگاه در ارتباط با يكديگر به كار ميبرند؛ حالتهاي مختلف چهره در اين گروه قرار ميگيرند. توانايي درك اين گروه از حركات اين فرصت را در اختيار ما قرار ميدهد كه افكار و احساسات طرف مقابل را در يك ارتباط رو در رو درك كنيم. به عنوان نمونه، اگر كسي ضمن صحبت كردن از نگاه مستقيم به چشمان ما ميگريزد شايد نشاندهنده فقدان اعتماد به نفس او و يا اضطراب و نگراني او در اين ارتباط است.
منشاء زبان بدنحركات بدن (زبان بدن) ممكن است ادامه ارتباطي باشد كه نياكان ما بدون دانستن زبان گفتاري و تنها با حركات بدن ب هم برقرار ميكردند؛ و در طول نسلها به ما به ارث رسيده است. جالب است به اين نكته توجه كنيد كه بسياري از حيوانات اهلي و خانگي زبان بدن آدمي چه ارادي و چه غيرارادي را درك ميكنند و حتي ميتوان فهميدن زبان بدن انسان را به حيوانات آموخت. زبان بدن تركيبي از ژنتيك و محيط است. كودكان نابينا ميخندند و لبخند ميزنند حتي اگر هيچگاه لبخند را نديده باشند. بسياري از عناصر اصلي زبان بدن ب ن فرهنگهاي مختلف مشتركند بنابراين بايد اين رفتارها غريزي باشند مانند حركات سر به معناي (بله يا خير.)
( حرکات پا )
تكان دادن پاها: وقتی فردی طوری نشسته كه یك پا را روی پـای دیـگر انـداخته و یك پا را در هوا تكان می دهد پیام این است: من حوصله ام سـر رفته. حـركات نـشـانـگر گـریز است اگرچه بدن فرد ساكن و بدون حركت می باشد. انداختن پاها روی هم در ناحیه زانو: این حالت متداول بطور یـكسان در مردان و زنان رایج می باشد. مفهومش این است كه: من بـسـیار آسـوده خاطر هستم. قوزك پا روی زانو: این معمولا عملی مردانه می باشد. میگوید: من قاطعانه از حقوقم دفاع می كنـم اما بـا آرامـش هسـتم. این همان ژست اصیل "پا روی پا اندازی كابویی" است. انداختن پا روی هم در ناحیه قوزك: این ژسـت در مـردها بیش از زن ها مورد استفاده قرار می گیرد. می گوید: "من مودبانه در آرامش هستم." به هم پیچیدن پاها: این ژست در خانمها رایج می باشد. زن پاهایش را به هم می پیچانـد طوری كه یك پایش را به پشت قوزك پای دیگرش قلاب میكند. مردها انجام دادن این كار را دشوار می پندارند. بـه هم فشردگی این حالت برداشت " در آغوشگیری" و نوعی تمایل جنسی را در ذهن تداعی می سازد. قفل كردن پاها: این نیز نمونه ای از ژست زنانه میباشد. او در حالی كه ایستاده یك پا را به پشت پای دیگر قفل می كند. این عمل معمولا به مفهوم آن است كه فرد عصبی و ناراحت می باشد.
راست قامت ایستادن: حالت ایستادن افراشته میگوید شما انسان با اعتماد به نفس، صادق و موفقی هستید. حتـی اگـر كـوتـاه قـد باشید، گرفتن یك ژست مطمئن و بی پروا شما را پر ابهت نشان خواهد داد. گامهای كوتاه-بلند: استفاده از تمام طول پا در هنگام راه رفتن، گامهای بلند برداشتن و كمر را راست و سر را بالا نگاه داشتن بیانگر یك حالت مطمئن و با صراحت می باشد. برعكس گام های ریز و با شانه های قوز كرده فرد را ترسو و آسیب پذیر مینماید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر